Misschien is uw naam wel Jos, of Joost, Joep of Sep. Of misschien zijn er vrouwelijke lezers met de naam José, of is er onder u iemand met de naam Youssef (en waarschijnlijk een arabische achtergrond). Al deze namen zijn afgeleid van de Bijbelse naam Jozef.
In een eerdere editie van dit blad maakte diaken Hans Bruin ons attent op het Jozef-jaar. Paus Franciscus heeft namelijk het jaar 2021 toegewijd aan de heilige Jozef, de man van Maria. De corona-pandemie was voor de paus de aanleiding. De paus heeft er afgelopen jaar wel vaker op gewezen: in de corona-crisis blijkt meer dan ooit dat het weefsel van de samenleving bijeen gehouden wordt door mensen op de achtergrond: schoonmakers, verzorgenden, vrijwilligers, vakkenvullers en ga zo maar door.
De heilige Jozef past in dit rijtje. In de verhalen van het Evangelie speelt hij een heel bescheiden rol. We lezen dat hij worstelt met de vraag hoe hij om moet gaan met Maria’s zwangerschap. Aangespoord door een engel in een droom om Maria tot vrouw te nemen, neemt hij de verantwoordelijkheid voor het jonge gezin op zich. Ze gaan naar Bethlehem, moeten vluchten naar Egypte en keren naar Nazaret terug, waar Jezus opgroeit. In al deze verhalen staat Jozef niet op de voorgrond. Hij staat “ten dienste van”. Zijn bijdrage wordt beschreven in maar een paar zinnen. Jozef doet gewoon wat nodig is. Door die uiterst bescheiden houding, levert hij een essentiele bijdrage aan Gods plan met de mensen.
Ik vind het mooi dat de paus ons op Jozef wijst. Wij kunnen proberen op Jozef te lijken. De dienstbaarheid van Jozef bood een thuis aan Jezus en Maria. Dienstbaarheid is geen slaafsheid, maar een houding die het goede in de ander wil laten groeien. Wij kunnen een thuis bieden aan de mensen om ons heen, door zelf bescheiden en dienstbaar te zijn. Die houding past overigens ook bij Jezus en Maria. Het is de basishouding van ons geloof.
God werkt in het kwetsbare, in het verborgene, op de achtergrond. Ook het komende jaar zal dat zo zijn. En wij mogen in zijn dienst staan.
Pastoor Tilma
