Op weg naar Pasen

Er wordt al weken op versoepelingen gehoopt van de maatregelen tegen het Coronavirus. We gaan er nog steeds onder gebukt dat het virus maar niet verdwijnt. Velen van u zijn al voor de eerste maal ingeënt, misschien al voor de tweede keer. Het nu volhouden, zal ons straks meer ruimte geven om elkaar weer te ontmoeten en met meer mensen in de kerk te mogen zijn en weer te mogen vieren zoals we gewend zijn: er mag weer gezongen worden uit volle borst. Het Bisdom houdt de ontwikkelingen goed in de gaten en de parochies volgen de richtlijnen die samen met het RIWM en het Bisdom zijn op gesteld.

Gelukkig kunnen wij vieren, maar lang niet alles wat we echt zouden willen. Wij zijn blij dat er in de Goede Week vieringen in de kerken zijn, de Paaswake zal via live-stream te volgen zijn. Er staan nog wel activiteiten in de ijskast zoals:  Eerste Communie, de voorbereidingen en vieringen van de Eerste Communie en het Vormsel, de vieringen in de verzorgingshuizen en verpleeghuizen. We wachten geduldig af wanneer dat weer kan.

Het op huisbezoek gaan is nu vaak niet mogelijk en gewenst. Er mag één persoon per dag bij je thuis langs komen. Het is echt wachten op dat er meer bezoekers per dag mogen en dat we dat veilig kunnen blijven doen.

Het leven is nu als de weg naar Pasen: een weg met hindernissen en met haltes die niet altijd verwacht en het eindpunt niet altijd even duidelijk. En toch willen wij ons voorbereiden op dat grote mysteriefeest van Pasen. Het is de kern van ons geloof: het lijden, het sterven én de verrijzenis. Maar hoe bereiden wij ons voor: alleen zorgen dat alles in huis is voor de paasbrunch/lunch en voldoende eieren en paaseieren of bereiden wij ons ook geestelijk voor door onszelf op te schudden, zoals vroeger werd gedaan met de grote schoonmaak. Kunnen wij in onszelf een grote schoonmaak houden; door al het stof uit ons zelf te kloppen en met een frisse geest Pasen te vieren. Het betekent dat we het stof diep uit ons moeten kloppen en nieuwe wegen in te slaan. In de weken die geweest zijn, werd in enkele kerken door middel van een hongerdoek, voorbeelden gegeven hoe je grote schoonmaak kunnen houden in ons eigen lichaam. Het zijn de werken van Barmhartigheid die onze wegen kunnen bepalen en niet alleen in de Veertigdagentijd, juist in de tijd die voor ons ligt.

Op weg naar Pasen betekent opstaan om de wereld om je heen te veranderen. Het is het moeilijkst om bij ons zelf te beginnen, we moeten een pas op de plaats maken om nieuwe stappen te kunnen maken om uiteindelijk te kunnen op staan en in het licht gaan staan dat wat Jezus bedoeld heeft. Hij heeft het ons twee duizend jaar geleden voorgeleefd. En we kunnen dat nog steeds ook vandaag de dag doen. De eindhalte is niet Pasen maar met het Licht van Pasen op weggaan. Laten we soms even halt houden om nieuwe energie op te doen en de ballast over boord te gooien en ons zo voorbereiden op PASEN.

Namens het pastores team: Toon Jorink, diaken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *