Waar lopen Toine Stoop & Lizzie Blauw ? Zij zijn op 04 juni lopend vertrokken vanuit De Noord op weg naar Santiago de Compostella.
Omstreeks 1090 gaf koning Sancho Ramirez de stoot tot de opkomst en bloei van Estella tot belangrijke halte aan de Sint Jacobsroute. Estella, de plaats waar voor verschillende Noordender pelgrims het (voorlopige) eindpunt was van een enerverende pelgrimstocht. Bij de ingang van het stadje komen de pelgrims langs de iglesia del Santo Sepulcro uit de 14e eeuw. Het vroeg gotisch gebouw verkeert weliswaar in een erbarmelijke staat, maar het portaal is nog altijd bezienswaardig. 27 juni j.l. hebben enkele dames van ‘jong van geest’ hier met verwondering nog naar staan kijken toen zij het stadje Estella binnen liepen.
Voor Toine & Lizzie was Estella niet het eindpunt van de wandeletappe. Dat kwam zo.
Onderweg trokken ze op met andere jongeren. Uit Duitsland, een Tiroler (mooi wintersportadresje had Toine al bedacht) en een Frans meisje.
‘De Francaise was op haar manier erg alternatief’, aldus Lizzie & Toine. Ze luistert de hele dag alleen naar Janus Joplin. En is ruim voorzien van oksel en beenharen.
Het is bekend bij pelgrims dat zo’n 4 / 5 km voorbij Estella, het klooster Monasterio de Santa Maria la Real langs de Sint Jacobsroute loopt. In de vroege middeleeuwen was daar ook een van de eerste pelgrimshospitalen. Nou, zo bijzonder toch niet dat klooster ? Daar zijn er zoveel van onderweg. Nee, het bijzondere is de kloosterwijngaard Bodegas Irache, die vooral bekend is om de Fuente de Vino (wijnfontuin). Er zijn daar twee kranen in een prachtig monument gemetseld. De pelgrims mogen water drinken om zich te verkwikken en een slok wijn nemen ter versterking. Maar in plaats van de waterfles te vullen met water vullen vele pelgrims het met wijn. Onderweg kwamen de vijf jongeren uit de vier verschillende Europese landen op het idee om de dag af te sluiten bij het wijnfontuin. Op een bungalowparkje konden ze een huisje huren en gedeeld door vijf personen vielen de kosten ook wel weer mee.
Toine bij de kloosterkranen met water en wijn
Het lag slechts 1,5 km van de plek van bestemming. Tot 22.00 uur zaten ze daar gezellig met wijn in overvloed. Een pater kwam de poort sluiten, ‘blijf lekker zitten en geniet van de wijn’.
Het is herfst op de Camino Frances (de route die Toine & Lizzie lopen). Wat een cadeau om daar nu te lopen. We lopen langs de wijngaarden van de bekende Rioja wijn. Alle bladeren staan in de herfstkleuren. De luchten zijn prachtig maar de kleuren om ons heen zijn ook fantastisch. En… we lopen nog steeds in korte broek. We sliepen in Logrono. Wat een mooie stad om daar te overnachten. De tapas heet hier in de Baskische taal ‘Pintxos’. We weten nu ook hoe die Tapas hapjes zijn ontstaan. Tegen de vliegen werd er een leeg schoteltje op een glas wijn of bier geplaatst. Op een gegeven moment kwamen ze op het idee om op het lege schoteltje een klein hapje te plaatsen. En zo zie je nu bij elke bar in Spanje de mooiste en lekkerste kleine hapjes uitgestald. Je pakt er één of enkele meer. De stokjes dien je te bewaren om aan de hand daarvan achteraf af te rekenen. In Logrono is het een keur van de meest bijzondere barretjes. Bij elke bar een pintxos hapje en een biertje en op het eind spraken Toine & Lizzie vloeiend Spaans.
De volgende overnachting was in een klein pittoresk dorpje met de naam Ages (968 m. 55 inw.).
Toine & Lizzie met de opschrift van Gijs, die ook de camino heeft gelopen, uit 2018
Met liefst 80 pelgrims sliepen we daar. We hebben onderweg niet zoveel pelgrims gezien maar ze waren er dus wel. Werkelijk de hele wereld zat bij elkaar. Ze kwamen o.a. uit Zuid Korea, Brazilië, Rusland, Italië, Frankrijk enz. Het was super gezellig. Jong en oud door elkaar. Een ontmoeting van generaties. Dit is ook onze vurigste wens in De Noord dat we de ontmoetingen van generaties weer in de zondagsvieringen gaan beleven. Dan gebeurt er echt wat en versterkt de gemeenschapszin en het geluk met elkaar.
Vandaag op weg naar de plaats Burgos, sneeuwt het hier pijpenstelen. ‘We gaan nu van de zomer zo de winter in. Gisteren nog 24 graden in de zon en nu naar 2 graden van de een op de een op de andere dag ‘. Dat was een korte herfst!
Iedereen verklaart me onderweg voor gek’ verteld Toine. Hij loopt nu nog steeds in korte broek met zijn handen in zijn zakken om die warm te houden.
Waarom trek je geen lange broek aan ? ‘die heb ik niet mee’ , zegt Toine. ‘We gaan toch naar Spanje en daar is het toch altijd mooi weer’(!).
Volgende keer meer.
Wilt u alle verslagen nog eens terug lezen. Kijk dan op de website van de kerk: https://heilighartdenoord.nl/
