RITUELEN DOOR LEO FIJEN

Rituelen zorgen ervoor dat er structuur is in mijn leven.
Ze zijn de handvatten om mijn weg te vinden langs alle vragen, twijfels en keuzen die bij het  bestaan horen.  Ze zijn veel meer dan gewoontes en reiken verder dan nut en efficiëntie.
Ze geven kleur aan mijn leven. Rituelen zijn handelingen die bij herhaling gebeuren en teruggrijpen op tradities in geloof en familie.
Daarom rijd ik op hoogtijdagen van het geloof graag naar Hoofddorp om mijn schoonmoeder op te halen. Dat is een feestelijk ritueel.  Ze hoort er alle dagen bij, maar zeker met Kerstmis en Pasen. En natuurlijk ook met Pinksteren. Rituelen spelen zich af in een andere tijd dan de economische tijd en maken me los van de hectische dagen op mijn werk.
Onderweg naar mijn schoonmoeder op christelijke feestdagen kom ik in een ander ritme, dat niet lang genoeg kan duren. In de vroege uren van Pinkstermorgen heb ik de snelweg voor mijzelf en leef ik zonder horloge. Op Pinksteren staat geen tijd, daarom koester ik deze autorit.
Mijn schoonmoeder zit al klaar. De rollator wordt ingeladen, haar tassen met traktaties voor de achterkleinkinderen liggen op de achterbank.
De terugweg is een feest, want we hebben geen idee van tijd en uur en praten voor de vuist weg.
Als we de snelweg achter ons laten, kies ik de alternatieve route door Westbroek. We vallen stil, kijken met bewondering naar het groen en genieten van de zon. Voordat we het beseffen, zijn we er al. De tijd is letterlijk omgevlogen. En dat blijft de hele dag maar doorgaan.
Het mooie van christelijke feestdagen is dat we even buiten de tijd leven en raken aan het diepste geheim van het leven: verleden, heden en toekomst komen bij elkaar in de Geest die waait waarheen die wil. Alles valt samen, voor mij en voor mijn schoonmoeder. Ze stapt uit bij de katholieke kerk van Maartensdijk en gaat op de eerste rij zitten. Tijdens de viering kijk ik naar haar, maar liefst 88 jaar en toch eeuwig jong. Omdat ze deelt in een ritueel dat geen tijd kent, Pinksteren.
( uit het boek : alles wat me dierbaar is- 2016 )