De zondag tussen Hemelvaart en Pinksteren wordt ook wel wezenzondag genoemd. Jezus is in de Hemel opgenomen en de Geest is nog niet neergedaald op de leerlingen van Jezus.
Wij voelen ons misschien wel langer verweesd omdat we al een hele lange tijd niet kunnen vieren in de kerken. Online lukt dat nog wel, maar echt ontmoeten en samen vieren is nog niet mogelijk. Hopelijk kunnen we dat na 1 juni weer wel, zij het op kleine schaal en met de 1,5 meter afstand tussen elkaar.
De kermissen en andere festiviteiten zijn voorlopig niet mogelijk. De kinderen mogen naar de basisschool en het voortgezet onderwijs zal volgen. Hopelijk kunnen wij mensen gaan bezoeken in de verzorging- en verpleeghuizen en weer in onze armen sluiten, zonder plexiglas. De corona heeft ons in de greep niet alleen van het niet krijgen maar juist van elkaar niet echt mogen ontmoeten. Wij kunnen ons verweesd voelen, verstoken van dat wat er altijd was. Zoals dit de leerlingen hebben ervaren na Hemelvaart. Pinksteren gaf hen de Geest om de draad weer op te pakken maar dan met meer geestdrift dan voorheen. Mogen wij dat ook gaan ervaren als de beperkingen langzaam, maar wel overwogen, verminderen.
Gelukkig zijn er in deze periode wel momenten geweest dat de kerken hun deuren hebben geopend: in de Goede Week, de Stille Aanbidding en het Maria-uur waar we met elkaar mochten bidden en kracht opdoen om door deze tijd heen te komen.
Ik hoop en bid dat echt vieren in de kerken weer snel mogelijk mag zijn.
Of en wanneer dat is dat hoort u van ons. Dat geldt ook voor de Eerste Communie en het Vormsel, want van uitstel komt zeker geen afstel.
Namens de pastores:
Toon Jorink, diaken
